فیصل الریس.. نور و احساس از پشت شیشه

فیصل الریس به نمایندگی از امارات در نمایشگاه بین المللی هنر در پاریس که از سال 1864 برگزار می شود شرکت کرد. این نمایشگاه یکی از قدیمی ترین نمایشگاه های هنری بین المللی به حساب می آید وی افزود: جلال بن ثانیه، اولا اللوز، فاطمه البدور و دکتر کریمه آل برای شرکت در این نمایشگاه، این اولین سالی است که در آن نمایشگاه بال ویژه ای اختصاص داده است. -شمالی با من در این تجربه شرکت کرد.

موانع بین مردم

الریس تایید کرد که پس از افزودن عکاسی به این نمایشگاه معتبر بین‌المللی، از امارات برای شرکت در پروژه‌ای با عنوان «از پشت شیشه» انتخاب شد و توضیح داد که این اثر با عنوان «چشم» نامگذاری شده و از این طریق باعث مطرح شدن می‌شود. ایده روابط اجتماعی و موانع اخلاقی بین افراد از جمله مانع زبان، مذهب، فرهنگ و نژاد، که همگی به طور مستقیم و غیرمستقیم بر روابط انسانی تأثیر می گذارند و باعث ایجاد فاصله بین افراد می شوند. وی خاطرنشان کرد: اثری که در آن حضور داشته در استودیو فیلمبرداری شده است و نه کارهای خارجی و از طریق آن مشتاق پرسیدن سوالات انسانی بوده تا به مخاطب فرصت ارائه پاسخ را بدهد.

“هزارتوی روح”

الرئیس علاوه بر کارش در پاریس، اینستالیشن را در جزیره سعدیات با عنوان «هزارتوی ارواح» ارائه می‌کند که در آن سؤالات زیادی درباره وجود روح‌های گمشده در میان انسان‌ها مطرح می‌کند یافتن پایه های درک روح و همچنین پایه گذاری مفاهیم مربوط به عشق و احترام و خرد است تا انسان بتواند خود را عمیقا بشناسد.

الرایس معتقد بود که هنر باید به مسائل اجتماعی و بشردوستانه بپردازد، با توجه به اینکه یک اثر هنری که حامل ایده یا پیام مؤثری نباشد، از نظر هنری ضعیف به نظر می رسد، زیرا هنر باید سؤالاتی را مطرح کند و برخی از مسائل را حل کند و هنر تجسمی را به آن تشبیه کند. هنر کاریکاتور که برای بسیاری از مسائل سیاسی راه‌حل‌هایی ارائه می‌دهد و تاکید می‌کند که ایده‌ها باید کوتاه شوند تا کار یکنواخت و ملال‌آور نشود و اثری در حافظه باقی نگذارد.

رسانه هنری

رسانه های هنری که الرئیس در آثارش استفاده می کند، متنوع است و خاطرنشان کرد: رسانه هنری را با توجه به پروژه و مقتضیات آن انتخاب می کند، در برخی از پروژه های هنری تنها به استفاده از صدا بسنده می کند، در حالی که در برخی از آثار تمایل دارد تکیه بر بیش از یک رسانه هنری و این همان چیزی است که آثار اینستالیشن او را بسیار متفاوت از سایر آثارش می کند. او معتقد بود که پایبندی به یک رسانه هنری حالت خلاقیت هنرمند را محدود می کند، در حالی که آشنایی با ابزارهای متعدد او را در نحوه استفاده از ابزار هماهنگ می کند، درست مانند نوازنده ای که در نواختن بیش از یک ساز مهارت دارد.

اتصال به مکان ها

فیصل الریس با عکاسی از اماکن مرتبط بوده است و با اشاره به اینکه ارتباط نزدیکی با مکان ها و خیابان هایی دارد که از آنها عکس می گیرد، به ویژه در کشور، زیرا هر هفته از آنها بازدید می کند و عکس های خود را در آنها می گیرد و توضیح می دهد که بخشی از این مکان ها شده است و از آنجایی که در مکان هایی که عکس می گیرد حضور او را احساس نمی کنند، عکس می گیرد. او تاکید کرد که آنچه خیابان‌ها را در دبی متمایز می‌کند این است که ملیت‌های زیادی دارند و به همین دلیل به دوربین اجازه می‌دهد صحبت کند، به‌خصوص که روش فیلمبرداری پنهان است. الریس با تاکید بر اینکه نهر دبی نزدیک ترین مکان به قلب او است، خاطرنشان کرد که این منطقه باستانی و سرزنده است و ملیت های زیادی دارد و عکس های زیادی را به صورت خودجوش و بدون محدودیت در آنجا می گیرد.

کسب و کار نمایش

فیصل الریس هنرمند با تایید اینکه این هنرمند در نمایش آثارش با مشکلاتی مواجه است، خاطرنشان کرد: امارات کشوری برجسته در سطح هنری است و بیش از 100 گالری در آن وجود دارد و ارگان های فرهنگی از هنرمندان حمایت زیادی می کنند. اما هنرمند هنوز باید درهای زیادی را بزند تا بتواند آثارش را به نمایش بگذارد. او لازم می‌دانست هنرمند ابزار و آثار خود را توسعه دهد، بدون اینکه دشواری نمایش آثار مانعی برای رشد خود و ابزارش باشد، علاوه بر فرهنگ هنری، فرهنگ هنری را مهم می‌دانست که بازتاب آن در نسل‌های آینده است. وی تصریح کرد: هنرمند نباید خود را در چارچوب مسابقات قرار دهد، زیرا هنر یک محصول نیست، بلکه بیانگر احساسات هنرمند است و هنرمند نباید در نحوه نمایش آثارش وسواس داشته باشد و از حمایت ها تمجید کرد. از طریق برخی از پلتفرم ها، از جمله جشنواره طراحی و هنر سیکا، با توجه به اینکه افزایش آگاهی بیشتر و مهم تر است، ارائه می شود.