امارات متحده عربی: این مبارز اماراتی UFC برای جنگیدن مانند یک گلادیاتور، از شکلات‌ها دست کشید

اولین چیزی که وقتی محمد یحیی را ملاقات می‌کنید، توجه شما را جلب می‌کند، نگاه استوار اوست. وقتی بعد از یک جلسه مبارزه در سالن ورزشی UFC در دبی مارینا وارد سالن برای مصاحبه‌های رسانه‌ای شد، یحیی با تسلط کامل مقابل دوربین قرار گرفت و به راحتی پس از هر سوال به عربی، به انگلیسی پاسخ داد.

برای مردی که از ۱۴ سالگی جز مبارزه چیزی نمی‌داند، دیدن لبخند او در حالی که مشت‌هایش را می‌زند و با یک گزارشگر عربی عکس می‌گیرد، شگفت‌انگیز بود.

پس از اینکه سال گذشته به عنوان اولین مبارز اماراتی در UFC تاریخ‌ساز شد، یحیی اکنون امیدوار است که با پیروزی در مسابقه خود در آرنای اتحاد ابوظبی در این شنبه، لبخند بر چهره‌های اماراتی‌ها بیاورد.

در مصاحبه‌ای با سیتی تایمز، یحیی در مورد فداکاری‌هایی که برای رسیدن به UFC، بزرگترین پلتفرم هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) انجام داده است، صحبت کرد.

گفتگوی یحیی درباره نمایندگی امارات:

برای دومین مبارزه شما به عنوان اولین مبارز اماراتی در UFC آماده‌ایم. چقدر هیجان زده هستید؟ بسیار هیجان‌زده هستم زیرا مبارزه قبلی طبق برنامه پیش نرفت؛ تنها چند امتیاز کوتاه آمدم؛ این موضوع به وضوح من را آزار می‌دهد زیرا بسیار نزدیک به پیروزی بودم. اکنون آماده‌سازی‌هایم بسیار خوب بوده است، یک کمپ تمرینی بسیار قوی داشتم. بیش از یک سال است که آماده‌ام. حریف بسیار خوبی دارم، بنابراین این فرصت عالی است تا مهارت‌هایم را در برابر مردم خودم نشان دهم.

مبارزه در برابر مردم خودتان چقدر خوب است؟ قطعاً عالی است، شما مزیت خانگی دارید، من قبلاً در این شرایط بسیاری مبارزه کرده‌ام (در رویدادهای دیگر). او (کایو فرناندز) به قلمرو من می‌آید. نمی‌گذارم او با پیروزی از سرزمین من برود.

چند ماه آماده‌سازی برای رویدادی مانند UFC Fight Night نیاز است؟ من هرگز تمرین را متوقف نمی‌کنم، همیشه در حال تمرین هستم. از ۱۴ سالگی هرگز زمانی را برای تمرین نکردن اختصاص ندادم. وقتی چندین جراحت داشتم، تنها زمان‌هایی بود که متوقف شدم. ۱۲ هفته تمرین سخت برای آماده شدن به بهترین شکل زندگی و آماده بودن برای یک مبارزه کافی است.

جوانانی که رویای تبدیل شدن به مبارزان ماهر را دارند، احتمالاً کنجکاو هستند تا برنامه تمرینی شما را بدانند… این یک ورزش است که نیاز به فداکاری‌های بسیاری و شب‌های تنهایی زیادی دارد. صبح بیدار می‌شوم، صبحانه می‌خورم، اولین تمرینم حدود ساعت ۹:۳۰ است. قبل از آن گرم می‌کنم و سپس کشتی یا بوکس، و مبارزه را دارم. بعد به خانه می‌روم و استراحت می‌کنم، می‌خورم، می‌خوابم و سپس دوباره به باشگاه می‌روم و تمرینات خاصی که لازم است را انجام می‌دهم. بنابراین کار سخت زیادی است، فشار زیادی بر بدن است. گاهی اوقات نمی‌خواهید صبح بیدار شوید و به تمرین بروید، اما آن دیسیپلین وقتی در بالاترین سطح هستید لازم است… شما اساساً به یک ماشین تبدیل می‌شوید.

جذابیت مبارزه

ورزش‌های رزمی برای قلب ضعیف نیست. بنابراین به عنوان یک کودک کم سن، چه چیزی شما را به این ورزش خشن جذب کرد؟ واکنش والدین شما چه بود وقتی فهمیدند که می‌خواهید در قفس برای زندگی مبارزه کنید؟ والدینم در واقع خوشحال بودند وقتی به این ورزش وارد شدم زیرا تغییرات زیادی در من دیدند. نظم بیشتری پیدا کردم، دیدند چقدر در این ورزش متمرکز بودم. سپس دیدند که در مبارزات آماتوری پیروز می‌شوم و فهمیدند که این ورزشی است که می‌خواهم انجام دهم و این شغلی است که می‌خواهم بسازم. آنها بسیار خوشحال هستند برای من.

من همیشه به آنها گفته‌ام که به UFC خواهم رفت. و اکنون در نهایت اینجا هستم. مبارزه آخرم خوب پیش نرفت، بنابراین این مبارزه، همان‌طور که می‌بینید، بزرگترین مبارزه زندگی من است. قرار است هر کاری که می‌توانم انجام دهم. از ۱۴ سالگی فداکاری‌های زیادی کرده‌ام، با دوستان بیرون نمی‌روم. وقتی دوستانم در آخر هفته‌ها لذت می‌بردند، من در جاده دویدن بودم، مبارزات سایه انجام می‌دادم. وقتی همه از آخر هفته لذت می‌بردند، من در تلویزیون مبارزات را تماشا می‌کردم و تمرین می‌کردم و یاد می‌گرفتم. اکنون نیز در آخر هفته‌ها به جای بیرون رفتن با دوستان، تصمیم می‌گیرم استراحت کنم، ماساژ بگیرم، حمام یخ بگیرم و جلسات سونا داشته باشم تا برای هفته بعدی تمرین آماده شوم.

رژیم غذایی

درباره رژیم غذایی‌تان بگویید؟ خب، بسیار سخت است، می‌دانید، دو هفته قبل از مبارزه باید ۱۰ کیلو وزن کم کنم. پروتئین زیادی مصرف می‌کنم، بدون شکلات یا کیک، حتی با وجود اینکه شیرینی و شکلات دوست دارم. این کار سخت است، اما امیدوارم وقتی اولین پیروزی‌ام را در شنبه کسب کنم، یک روز هرچه بخواهم بخورم.

پیشینه ورزشی در خانواده

آیا پیشینه ورزشی در خانواده دارید؟ نه، واقعاً هیچ‌کس در خانواده من به ورزش علاقه ندارد. حتی برادرم هم نیست. بنابراین من اولین کسی هستم که به ورزش جدی وارد شده‌ام.

توصیه به مبارزان جوان اماراتی

شما همچنین اولین کسی از امارات هستید که به UFC وارد شده‌اید. توصیه شما به مبارزان جوان اماراتی چیست؟ وقتی شروع کردم، فقط ۱۴ سال داشتم. همیشه به خودم می‌گفتم که به UFC می‌روم. این هدف من بود و هرگز تسلیم نشدم. خودم را هل دادم، می‌دانستم که هرگز آسان نخواهد بود، فراز و نشیب‌های زیادی خواهد بود، اما ادامه دادم و اکنون اینجا هستم. بنابراین به این بچه‌ها می‌گویم که آن رویاها را داشته باشند، فداکاری و کار سخت زیادی لازم است. حتی اگر خیلی با استعداد نباشید، اما اگر خیلی سخت کار کنید، می‌توانید به اهداف خود برسید. اگر من توانستم این کار را انجام دهم، هر کسی هم می‌تواند.

محبوبیت ورزش‌های رزمی

بسیاری از مبارزان جوان اکنون از منطقه عرب ظهور کرده‌اند، از جمله بسیاری از مبارزان زن. دیدن اینکه ورزشی که شما خیلی دوست دارید چقدر محبوب شده چقدر خوب است؟ قطعاً عالی است که منطقه عرب که در ورزش‌های رزمی شروع به آمدن کرده است. برای من افتخار است که بتوانم امارات را در بزرگترین پلتفرم نمایندگی کنم. رقابت‌های MMA زیادی برای کودکان اماراتی وجود دارد تا شرکت کنند.

هدف آینده

اکنون که در UFC هستید و به دنبال دومین مبارزه خود هستید، هدف شما چیست؟ پنج سال بعد کجا خودتان را می‌بینید؟ من فقط بر هدف فوری خود متمرکز هستم که این مبارزه را (در شنبه) پیروز شوم زیرا مبارزه اولم (در UFC سال گذشته) طبق برنامه پیش نرفت. هدف من این است که این حریف را ناک اوت کنم و یک اجرای بسیار خوب داشته باشم. سپس می‌خواهم در کارت بعدی که در اکتبر در ابوظبی خواهد بود، شرکت کنم.

الهام از دیگر ورزش‌ها

آیا به تماشای دیگر ورزش‌ها نیز علاقه دارید، فوتبال، تنیس، شاید. آیا قهرمانانی از دیگر ورزش‌ها وجود دارند که ممکن است شما را الهام بخشیده باشند؟ واقعاً به تماشای دیگر ورزش‌ها علاقه ندارم، در کودکی واقعاً ورزش‌ها را دوست نداشتم. فقط MMA را دوست دارم زیرا دو مرد وارد قفس می‌شوند و سعی می‌کنند یکدیگر را ناک اوت کنند. این جلال است، می‌دانید، شما مانند یک گلادیاتور هستید.

بازگشت از شکست

شما درباره ورود به قفس برای مبارزه مانند یک گلادیاتور صحبت کردید. این ورزش بسیار فیزیکی است. اما از نظر ذهنی، چگونه پس از تحمل یک شکست دردناک باز می‌گردید همان‌طور که گفتید شکست در اولین مبارزه UFC شما را هنوز آزار می‌دهد؟ شکست‌ها همیشه از پیروزی‌ها بهترند، زیرا وقتی پیروز می‌شوی، ممکن است خیلی اعتماد به نفس پیدا کنی که خوب نیست. اما وقتی می‌بازی، به ویژه اگر با اختلاف کمی ببازی، بیشتر از همیشه انگیزه پیدا می‌کنی. من در آخرین مبارزه‌ام با دو یا سه امتیاز باختم. پس الان همه چیز درباره برنامه‌ریزی برای پیروزی در مبارزه بعدی‌ام است و امیدوارم که در شب شنبه بتوانم یک ناک‌اوت بزنم.